sprawiać

sprawiać
impf ⇒ sprawić
* * *
(-wiam, -wiasz); perf -wić; vt
(ból) to inflict; (niespodziankę) to give; (kłopot) to cause, (książk : kupować) to purchase

sprawić, że coś się stanie — to make sth happen

sprawiać dobre/złe wrażenie — to make a good/bad impression

* * *
sprawiać
ipf.
sprawić pf.
1. (= powodować) cause, bring about; sprawiać kłopot cause trouble, be a nuisance; sprawiać ból hurt, cause pain; sprawiać komuś przykrość make sb sorry; sprawiać komuś radość make sb happy; sprawiać dobre/złe wrażenie make a good/bad impression; sprawiać komuś zawód let sb down, disappoint sb, be a disappointment to sb; sprawić komuś niespodziankę spring l. uncork a surprise on sb; sprawić niespodziankę come as a surprise; sprawiać trudności cause trouble; sprawić, że coś się stanie make sth happen; sprawić, że ktoś coś zrobi make sb do sth; sprawiać komuś frajdę give sb a buzz; przypadek sprawił, że... it was only a pure chance that...; czy sprawiłoby ci to kłopot? would it cause you any trouble?, would it put you out?; sprawić komuś lanie l. baty give sb a drubbing l. thrashing; nie sprawiać kłopotu be no trouble; sprawiać wrażenie czegoś make l. give the impression of (being) sth.
2. przest. (= kupować) buy, purchase.
3. kulin. (= oprawiać) dress.
sprawiać się
ipf.
sprawić się pf. perform l. do well; spraw się dobrze! do your best!; samochód dobrze się sprawia the car is working properly.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • sprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprawiaćam, sprawiaća, sprawiaćają, sprawiaćany {{/stl 8}}– sprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprawiaćwię, sprawiaćwi, sprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… …   Słownik języka polskiego

  • sprawiać — Sprawić komuś bal zob. bal 4. Sprawić komuś baty, cięgi, lanie, łomot, manto, łaźnię itp. zob. spuścić 2 …   Słownik frazeologiczny

  • sprawić — → sprawiać …   Słownik języka polskiego

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • rozświetlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozświetlaćam, rozświetlaća, rozświetlaćają, rozświetlaćany {{/stl 8}}– rozświetlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozświetlaćlę, rozświetlaćli, rozświetlaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …   Słownik języka polskiego

  • męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… …   Słownik języka polskiego

  • nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

  • ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… …   Słownik języka polskiego

  • dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”